"Ik volgde de Tomatis-methode toen ik een kind was, het was een tweeweekse stage afgewisseld met een aantal pauzes van dagen, wat ik tijdens de schoolvakanties deed, het duurde een jaar. in mijn oren en ik luisterde naar Mozart en Gregoriaanse gezangen, ik was in een kamer met andere kinderen terwijl ik aan het luisteren was muziek, Ik speelde bordspellen, ik tekende ... En toen luisterde ik ook naar geluiden zoals in de buik van de moeder. Van tijd tot tijd ging ik naar een hokje en las ik een boek voor een microfoon om mijn voortgang in lezen te zien.

Ik heb een paar weken stage gelopen, ik ben gestopt, ik heb controles uitgevoerd om te zien of er vooruitgang is, ik heb een stage opnieuw gedaan, etc.
De sessies duurden gemiddeld twee uur. Mijn moeder, die in een andere kamer dan ik was, luisterde ook naar Mozart en Gregoriaanse gezangen met een koptelefoon. Het maakte deel uit van het proces.

Ik volgde de Tomatis-methode vanwege mijn dyslexie. Mijn ouders vertelden me dat ik vooruitgang had geboekt, maar zodra ik stopte, was het voorbij. Ik was rustiger, meer ontspannen, minder gestrest om mijn huiswerk te maken. Ook om te lezen was het beter. Er waren verbeteringen.
Wat mij betreft, heb ik geen bijzondere vooruitgang gezien. Maar het moet gezegd worden dat ik in die tijd grapjes maakte over deschool. Ik ging naar Tomatis Center omdat mijn ouders me daarheen wilden brengen. Ik zou dat met meer motivatie gedaan hebben, ik denk dat het overtuigender zou zijn geweest. "

Eindelijk rust in je hoofd - 5 tips (Juli- 2024)