Grootmoeders: "Ik hoop dat we deze mooie vrouwelijke solidariteit zullen blijven behouden"
"Ik was bang en tegelijkertijd was ik erg opgewonden om haar te vertellen dat ze grootmoeder zou worden, dus toen ik mijn eerste echografie had, vertrok ik met een foto van mijn dochter Thuis scande ik de afbeelding, sneed hem in een puzzel en liet hem in een envelop glijden.
De volgende zondag moesten mijn man en ik eten bij het huis van mijn ouders. Ik gaf de envelop vervolgens aan mijn moeder en vroeg haar om de foto te reconstrueren. Al snel besefte ze dat het een echo was. Ze begon te huilen en zei: "Het is prachtig, het is het beste geschenk dat je me kunt geven."
Toen ik zwanger werd, voelde ze zich erg geïnvesteerd in haar nieuwe rol. Toen Constance werd geboren, heeft ze me veel geholpen. Ze was nog meer aanwezig dan de vader die vaak afwezig was vanwege zijn werk. Ik voelde echt dat ze er was voor mij en mijn dochter. Het was erg sterk omdat we vóór mijn zwangerschap niet bijzonder dichtbij waren. Zelfs vandaag weet ik niet hoe ik zonder haar zou hebben gedaan.
Nu is Constance twee jaar oud en rent ze haar oma! Zij die af en toe chagrijnig kon zijn, vergeef alles aan deze kleine baby die aan zijn hoofd staat. Dit was een echt bad van jeugd voor mijn moeder en voor mij, mama vertegenwoordigt onwrikbare steun. We hebben een lange weg afgelegd en ik hoop dat we deze mooie vrouwelijke solidariteit zullen blijven behouden. "
De volgende zondag moesten mijn man en ik eten bij het huis van mijn ouders. Ik gaf de envelop vervolgens aan mijn moeder en vroeg haar om de foto te reconstrueren. Al snel besefte ze dat het een echo was. Ze begon te huilen en zei: "Het is prachtig, het is het beste geschenk dat je me kunt geven."
Toen ik zwanger werd, voelde ze zich erg geïnvesteerd in haar nieuwe rol. Toen Constance werd geboren, heeft ze me veel geholpen. Ze was nog meer aanwezig dan de vader die vaak afwezig was vanwege zijn werk. Ik voelde echt dat ze er was voor mij en mijn dochter. Het was erg sterk omdat we vóór mijn zwangerschap niet bijzonder dichtbij waren. Zelfs vandaag weet ik niet hoe ik zonder haar zou hebben gedaan.
Nu is Constance twee jaar oud en rent ze haar oma! Zij die af en toe chagrijnig kon zijn, vergeef alles aan deze kleine baby die aan zijn hoofd staat. Dit was een echt bad van jeugd voor mijn moeder en voor mij, mama vertegenwoordigt onwrikbare steun. We hebben een lange weg afgelegd en ik hoop dat we deze mooie vrouwelijke solidariteit zullen blijven behouden. "
