Hannah, 30 jaar oud, ex model
Een lange blonde met blauwe ogen, Hannah blijft niet onopgemerkt ondanks haar meer neutrale kledingstijl dan ze droeg op de catwalk. In jeans, trui en tennis geeft ze ons haar herinneringen, die haar op de catwalks van New York en Milaan brachten.
"Ik begon bij toeval, mijn vriend in die tijd was model en het was door hem op een dag naar zijn bureau te vergezellen dat de directeur van deze me aanbood om voor hem te werken. Ik accepteerde onmiddellijk omdat voor mij, die 16 jaar oud was, te zijn model bedoeld om te reizen! "
Verzoen twee levens
Alles gaat dan heel snel voor de jonge vrouw, die op de een of andere manier probeert haar studies en optochten te verzoenen. "Mijn moeder zag geen goede dingen in deze activiteit waardoor ik soms lessen miste, ik moest twee keer zoveel werken als de anderen om op het niveau te blijven, en de andere studenten jaloers maakten me erg. niets hielp. "Het is waar dat een supermodel een is beroep dat maakt tienermeisjes aan het dromen, maar vreemd genoeg heeft Hannah er nooit over nagedacht. "Voor mij was het niet de droom van een meisje, ik voelde me altijd meer aangetrokken tot muziek, maar eenmaal geïntegreerd in deze wereld vond ik het echt leuk. Het was anders, we spelen meer een rol, terwijl we tijdens de shows echt gek worden, het is het contact met het publiek, de adrenaline stijgt, ik marcheerde de wereld over, elke keer als het zo intens! "
Eigenwaarde gevraagd
Maar het leven van deze jetsetter heeft ook minder goede kanten. De drugs of alcohol zijn behoorlijk aanwezig. "Het is geen algemeenheid, maar het is waar dat wanneer je op reis bent, je uit gaat na shows of fotoshoots en in nachtclubs betaal je zelden voor drankjes. Dan is de concurrentie alomtegenwoordig. "Voor deze zeer slanke jonge vrouw, het moeilijkste aspect hiervan beroep is om altijd perfect te zijn. "Het is leuk om onthechting te zijn, ons beeld obsedeert ons ... In de kleedkamer zien we duidelijk de anderen mannequins naakt, we zijn altijd groter of minder vast ... Misschien zijn dat daarom anorexia meisjes. De druk komt niet noodzakelijkerwijs uit op agentschappen, ook al zijn de gietstukken uiteraard alleen op onze fysieke basis gebaseerd! Maar de belangrijkste druk komt van onszelf. "
Een parallelle wereld
Als we het hebben over Madrid, waar de magere vrouwen niet mochten paradeerden, riep Hanna uit: "Het is geweldig, het zal niet voorkomen dat modebladen circuleren in de handen van tienermeisjes, maar minder, er wordt actie gevraagd en als het het publieke bewustzijn of zelfs maar één persoon kan verhogen, is het al gewonnen. "Hannah werkt nu in muziek, zijn eerste passie. Ze houdt deze zes jaar mode een zeer aangename herinnering. "Het belangrijkste is om dit te doen beroep met lichtheid. Niettemin, het is een universum waarvan ik dacht dat het er was, vandaar mijn beslissing om te stoppen. Omdat het een parallelle wereld is, is het alles behalve het echte leven! We moeten ons ervan bewust zijn dat het kortstondig is, we moeten het meeste halen uit de reizen en vergaderingen die we doen. En zelfs zo vaak, vergeleken met de laatste, of mensen praten niet met ons omdat we zogenaamd ontoegankelijk zijn, of ze nemen ons mee naar echte peren! "Vandaag, in de muziek en als ze haar ziet glimlachen, hebben we geen moeite om te geloven dat Hannah's bekering plaatsvond in de grootste harmonie.
