Hij heeft de grenzen overschreden: slaan of straffen?
Spanking, is het noodzakelijk een educatieve mislukking?
Niet noodzakelijkerwijs, maar een spanking kort de communicatie tussen de ouder en dekind.
Een ouder moet niet onverschillig staan tegenover een stompzinnigheid. Hij kan een zeer stevige en coherente houding aannemen met woorden, de toon van zijn stem, zijn blik en zijn gebaren. Waar mogelijk kunnen we dekind om zijn domheid op te lossen (pak de erwten die hij zojuist heeft weggegooid of streel het kleine broertje dat hij zojuist heeft mishandeld).
Echter, als het spanking moet niet worden opgezet als een educatief model, het is niet noodzakelijkerwijs een belemmering voor de creativiteit van dekind. Vaak komt ze in een context van maximale opwinding. Ze ondertekent vervolgens de "stop", maar kan alleen effectief zijn als het uitzonderlijk blijft.
Kan een kind getraumatiseerd worden door een klap?
Een klopje op de handen of billen traumatiseert geen a kind. Beter om hem te vergezellen met een blik van afkeuring en een woord van uitleg ("wat je doet is niet-ontvankelijk, ik kan het niet accepteren"). Sommige woorden van ouders, bijvoorbeeld op een agressieve toon, kunnen veel serieuzere gevolgen hebben dan een bepaalde stap 'wijs'. Na 5-6 jaar is het beter om een straf te nemen.
Wat is een "goede pak slaag"?
een spanking kan worden gebruikt om grenzen aan uw te stellen kind. Er is geen sprake van spanking verlaten beheerd op de schoot van de ouder, dekind op de buik ... Geen sprake van een vernederende klap, een schop op de billen, nog minder van een zweep of een riem. Sommige van deze processen komen voort uit kindermishandeling, een fenomeen dat helaas nog steeds voorkomt in sommige gezinnen ...
despanking is een manier om te zeggen te stoppen met domheid of onaanvaardbare spraak of om een einde te maken aan ergernis. Op deze manier is er een eindeloos argument, dat de ouder een gevoel van incompetentie geeft, en dekind een indruk van alle kracht.
In welke gevallen geeft hij een aai?
uw kind ging te ver in onbeschaamdheid of ongehoorzaamheid, hij ging verder dan de grenzen. Aan jullie zijde heb je al verschillende methoden geprobeerd: stevige uitleg, overtuigingskracht ... Maar jouw kind maak zijn crisis, en je bent op de schepen. Op dit moment van ergernis kan een stap soms de crisis stoppen en beter zijn dan de voortzetting van een groot gevecht.
In sommige gevallen geeft de ouder een spanking door angst: dekind legt zijn vingers in de weg of steekt de straat over zonder te kijken, en de spanking "deel" alleen, gemotiveerd door de grote angst die de ouder had.
Wat de situatie ook is, het is beter om een schouderklopje te geven en nooit koud te zijn.
de spanking vertraagd is vergelijkbaar met een enigszins sadistische straf. Beter dan kiezen voor een straf.
Waar is straf voor?
De straf dient om de schuld te makenkind die zich schaamt om iets stoms gedaan te hebben. Soms geeft deze sanctie hem vrij, terwijl het geroep van zijn ouders hem nog meer schuldig zou maken en hem bang zou maken zijn achting te verliezen.
Dan maakt de straf het verbod geloofwaardig. Soms is het louter formuleren van de taboes niet genoeg, en de straf maakt het duidelijk aan dekind dat er regels zijn om te respecteren. Hij leert de basis van het leven in de samenleving.
Hoe te straffen?
Een straf moet in verhouding staan tot de domheid en gedoseerd worden volgens de leeftijd van dekind. Het moet vergezeld gaan van woorden: "Ik heb je verteld wat ik van je verwachtte Je hebt onze overeenkomst niet gerespecteerd Ik straf je voor wat je hebt gedaan ..."
Dit kan de verplichting zijn voor dekind zich verontschuldigen, een tijdelijke isolatie in zijn kamer (maar nooit voor de deur), een onthouding van televisie, een verkorting van de speeltijd, de tijdelijke onderdrukking van kleine genoegens (carambar, carrouselrit ...)
Maar het mag geen invloed hebben op de behoeften van dekind : geen "geen toetje" of "in bed!"
Alle straffen die kunnen helpen om hem achteruit te laten gaan, moeten worden verboden. Door hem bijvoorbeeld zakgeld te ontnemen, neem je zijn status 'groot' weg om deze verantwoordelijkheid te nemen.Door hem te dwingen lijnen te schrijven of te schonen, geef je hem het gevoel dat thuis helpen of op school leren een straf is.
Tenslotte ontneem hem niet de essentiële genoegens vankinderen van zijn leeftijd (verjaardagsnacks, kerstgeschenken ...) kind heeft ook levensvreugde nodig om zichzelf te bouwen, en deze vorm van straf kan hem zijn zelfvertrouwen en opgewektheid doen verliezen.
