Portret van Anna Sam, getalenteerde blogger
Over-blog / "kassier geen toekomst": we kunnen zeggen dat het een naam is die veel vragen oproept. Vertel ons iets over jezelf:
Kleine presentatie dan: 28 jaar oud, getrouwd en kassier in een supermarkt omdat je goed moet werken. Wat betreft studies, ik heb een bac + 5 in de literatuur. Ik voel de vragen al, maar wat doe ik in een supermarkt met dergelijke diploma's? Eigenlijk is mijn carrière nogal klassiek: ik begon met een kleine deeltijdbaan in een supermarkt toen ik aan mijn universitaire studie begon. Aan het einde van mijn studie, heb ik mijn baan behouden en heb ik verschillende stages gelopen (midden in het boek: boekhandel en uitgeverij), wat helaas niet resulteerde in een baan. Hoe meer tijd verstreken is en hoe meer ik mijn uren werk als kassier heb verhoogd. Ik ben echter nooit gestopt met mijn zoektocht naar werk, maar het is waar dat we na een tijdje ook worden gedragen door zijn gewoonten en dat de tijd snel verstrijkt.
En toen, aan het eind van de dag, werd ik een expert in contanten (wees niet bang voor woorden ... dat zei, in 2-3 maanden zijn we al een expert ... dus misschien werd ik een meester-jedi van contanten?) en wanneer iemand niet meer aandacht besteedt aan het werk in zichzelf, observeert men meer wat er om ons heen gebeurt. Toen besefte ik dat de maatschappij die de hele dag door onze ogen loopt een zeer verrassende aanblik is. Het was de moeite waard om erover te praten.
En zelfs als kassier, dit is geen droombaan, zelfs als de beloning aan het einde van de maand niet zwaar is (parttime vereist), zelfs als we niet goed worden herkend door mensen ( dat het klant of baas is) nou, het is een baan als ieder ander en we lachen sowieso goed ...
Dus de "kassier geen toekomst", ergens, is een beetje mijn mening over mijn huidige werk. Ik zie mijn toekomst niet en in het algemeen mag het niet misleid worden, over een paar jaar zal de kassamedewerker bijna niet meer bestaan, vervangen worden door veel productievere systemen en zal hij minder kosten voor de onderneming.
De toekomst is elders (niet de waarheid he!) ...
OB / Waarom een blog maken?
Sinds de tijd dat ik praat over de verhalen die op mijn werk gebeuren, werd mij vaak verteld dat het de moeite waard zou zijn om een boek te maken. Het moet gezegd worden dat niveau-anekdotes, elke contantdag veel nieuwigheden brengt, de volgende dag is bijna altijd een nieuw avontuur.
En in plaats van mijn eigenaardige kassierlopen in een hoek van mijn hoofd rond te laten hangen, de blog bleek een geweldig alternatief. Ik creëerde het in een opwelling iets meer dan 6 maanden geleden en hoewel ik me aanvankelijk afvroeg of ik wist dat de spiegel van grote oppervlakken een minimum aantal mensen zou interesseren, was ik verrast en onder de indruk om te zien hoe nieuwsgierig klanten zijn over wat er aan de andere kant van de doos gebeurt.
En dan, vanaf de oprichting van mijn blog, Ik nam een richtlijn dat ik mijn werk positief wil tonen. Ik kan mezelf er niet toe brengen mensen voor niets voor de gek te houden. Ik vind dat het uiteindelijk onbruikbaar is en vooral het beroep zou dienen.
Ik wilde de kassier rehabiliteren en ik heb mijn doel ruimschoots overtroffen. Vandaag, wanneer mensen een reactie achterlaten of me een e-mail sturen met de tekst "Ik zie de kassier niet meer zoals voorheen", dus ik heb alles gewonnen en een vleugje trots ontwaakt in mij.
OB / Het is toch een beetje vechten tegen de misvattingen over de kassiers?
Absoluut, mijn eerste wens was om het idee over te brengen dat we niet transparant zijn. En hoe meer tijd verstrijkt en hoe meer ik me voel als de woordvoerder van de kassiers. Het is heel bevredigend: er zijn 170.000 kassiers in Frankrijk en om de showcase van mijn werk te zijn, het is best spannend. Dat is ook waarom op mijn blogIk denigrate mijn collega's of klanten niet kosteloos. Anders zou mijn wens om terug te keren naar de kassier zijn status als mens nutteloos zijn ...
OB / Wat denken uw collega's en uw gezin over deze blog en benadrukken ze uw werk?
Familiezijde, het zijn mijn fans vanaf het eerste uur ...Ze wachten nog steeds op mijn artikelen en ze zitten altijd vol met nieuwe verhalen. Op deze manier realiseer ik me dat mijn 'avonturen' herkenbaar zijn en dat ze waarschijnlijk zullen behagen als ze op de website worden gepubliceerd blog. Dat gezegd hebbende, er zijn uitzonderingen en ze ontdekken ook enkele artikelen over de blog : verhalen die ik in reserve heb gehouden, zodat ze de verrassing hebben ... :)
Zij-collega's, ik zal in twee soorten splitsen:
- mijn collega's uit de winkel waar ik werk> ik sprak heel weinig over mij. Omdat ik mijn niet echt wil blog mijzelf kennen binnen mijn bedrijf, ik heb slechts 3-4 collega's die op de hoogte zijn. Dat gezegd hebbende, ze vertellen me dat ze zichzelf vinden wanneer ik vertel, het is oke ... het is dat ik geen onzin zeg.
- mijn collega's "virtueel"> omdat er ook veel getuigenissen zijn van hosts en kassiers uit heel Frankrijk en België (hoofdzakelijk). Als u enkele opmerkingen leest, zult u zich snel realiseren dat veel lezers ook kassiers zijn en ook zij zijn in wat ik zeg. Het werk is overal hetzelfde en het gedrag van het bedrijf is ook identiek (in de Franstalige Europese landen is er elders nog steeds sprake van grote verschillen).
In elk geval is één ding zeker dat het hoogtepunt van mijn werk positief wordt ontvangen. Ik heb nooit een negatieve feedback gehad. En dat is geweldig en het voelt goed!
OB / En je werkgevers?
Euuuuh, joker!
Eigenlijk zijn mijn bazen absoluut niet op de hoogte. deze blog is anoniem geschreven (we weten niet wie ik ben, waar ik woon of waar ik werk) omdat ik beken dat ik niet weet hoe mijn baas zou reageren als hij over mijn blog. Tegelijkertijd kan het van mijn kant belachelijk zijn omdat ik altijd (behalve als het waar is) mijn anekdotes op een positieve manier schrijft, omdat het mijn doel is om de kassier in de ogen van mensen.
De dag dat ik mijn huidige baan verlaat, zal ik de link van mijn plaatsen blog groot in de pauze ruimte! :)
OB / U zegt dat de handel in "kassier" niet per se de taak van het einde is, maar het zit vol met afgestudeerden (e) s. Jij ook, lijkt mij. Waarom blijven?
Ha, de boze vraag ... ik heb het gevoel dat ik mijn moeder hoor!
Waarom? De kracht van de gewoonte? De beroemde CDI die we steeds moeilijker kunnen vinden? De sfeer met collega's?
En dan, ondanks alles wat men over deze ondankbare taak kan denken, zijn er enkele goede kanten. Ik hou van contact met mensen, zelfs als het vluchtig is. Kassier, dit is nog steeds een van de weinige ambachten waar je zoveel mensen kunt ontmoeten. En sommige vergaderingen zijn de moeite waard om te leven.
Op een meer nuchtere manier bleef ik omdat ik voorlopig geen werk vond in mijn branche. De culturele sector is behoorlijk verstopt en de wedstrijd om een leraar van scholen te worden is niet zo gemakkelijk ... Dus terwijl ik beter aan het wachten ben, blijf ik.
OB / Uw anekdotes zijn soms hilarisch en uw bezoekers waarderen de toon die u aan uw artikelen geeft. Je hebt een methode om ze te schrijven of het is het gevoel?
Sinds ik mijn begon blog, Ik deel niet meer uit een kleine notitieboek waar ik vaak ter plaatse opneem, in contanten, een paar woorden over een vergadering of een uitzonderlijke situatie. Sommige verhalen zijn te snel vergeten, anders ...
Ik kan niet zeggen dat ik echt een methode heb om mijn artikelen te schrijven. Over het algemeen ben ik alleen op zoek naar het thema voor het volgende artikel dat ik aan het einde van het gepubliceerde artikel als een oproep heb ingediend. Zo geef ik mezelf ook een optiek en een leidraad voor mijn volgende verhaal en het stelt me in staat er een paar dagen voor het schrijven over na te denken.
Anderzijds worden de artikelen gepubliceerd in de categorie "noties van het vak" ruim van tevoren beschouwd. Daar probeer ik zo accuraat mogelijk te zijn.
OB / Je was tot voor kort op een ander blogplatform. Waarom heb je het avontuur met ons geprobeerd?
Omdat het vriendelijk aan mij werd voorgesteld.
Laten we ook zeggen dat mijn oude platform erg goed was om te starten (dit is mijn eerste blog !) maar ik voelde me snel een beetje krap in termen van het aanpassen van de site. Maar aangezien ik al veel artikelen en een goede SEO had, kon ik niet alles elders terugzien. Dus dit voorstel om in het overblog te komen, was een echte zegen voor me: de overdracht van alle artikelen en commentaren heeft me zeker gewonnen.
En dan is het copyright-betaalsysteem de kers op de taart. Ik zal geen miljonair worden, maar ik zal mezelf aan het eind van het jaar wat boeken geven ...
OB / Wat kunnen we u wensen voor het succes van uw blog ... Een boek? Een tv-programma?
Ooh! Een tv-programma? En mijn anonimiteit dan?
Omdat ik een literair persoon in de ziel ben, geef ik toch toe dat het perspectief van het boek me veel meer trekt en dat het ergens een mooi resultaat zou zijn voor een kassier van de provincie ...
Bedankt aan u om "kassier geen toekomst" te ontdekken
Zie de blog : caissierenofutur.over-blog.com
