Het verhaal van een gerecht: de bouillabaisse
Als we natuurlijk het recept van de echte bouillabaisse aan de vissers van Marseille toeschrijven, is het duidelijk dat soepen van vis bestond al sinds de oudheid, onder de Romeinen, de Grieken en de volkeren van de mediterrane rand. De vissers verzonnen een soep met de resten van vis dat ze niet in stukjes konden verkopen en ze in zeewater konden koken. En omdat de bouillabaisse mythisch is geworden, zijn er veel beweringen over dit heerlijke eten!
De bouillabaisse begint zich kenbaar te maken in Parijs dankzij een restaurant genaamd Les Frères Provençaux. We zijn dan aan het einde van de XIIIe eeuw. In de XIXe eeuw, Alexandre Dumas, in zijn beroemde Great Dictionary of Cooking, en Jean Reboul, in Provençaalse keuken, praat over deze heerlijke bouillon van vis van rock. Hoe groter het aantal gasten, volgens de laatste, hoe meer de bouillabaisse soorten kan krijgen vis. Daarom is het raadzaam om minstens zeven tot acht amateurs te zijn om een bouillabaisse naar keuze te consumeren!
Met betrekking tot etymologie van de bouillabaisse, is het Frédéric Mistral die de eerste een plausibele oorsprong voorstelt: boui abaisso, in Provençaals, betekent "als het modderig is, ga je naar beneden". Omdat het geheim van de bouillabaisse precies is dat je snel moet koken in een trillerig water, lijkt de verklaring heel overtuigend.
De schone van deze vissoep is om te gebruiken vis van de Middellandse Zee. Als elke Provençaalse huisvrouw haar eigen recept voor het gezin afwijst, hebben de vele toeristische restaurants in Marseille soms de neiging om de kwaliteit van de bouillabaisse te mishandelen. Daarom werd in 1980 een handvest geboren: vier vis van verschillende variëteit tot een minimum zijn vereist en ze moeten worden uitgesneden voor de consumenten. Zal eerst de bouillon van het koken van de bereiding worden geserveerd, dan de stukjes van verschillende vis, evenals aardappelen, crimpjes met knoflookkorst en de beroemde roest. Sommige varianten introduceren groenten zoals tomaten, venkel of erwten.
Ons advies:
Als je jezelf een bouillabaisse wilt maken, maak dan je markt van vis tussen schorpioenvis, poon, levende dieren, congers, kwabaal, brasem, wijting en allemaal klein vis van verse rots (framboos, galinette ...)
De bouillabaisse begint zich kenbaar te maken in Parijs dankzij een restaurant genaamd Les Frères Provençaux. We zijn dan aan het einde van de XIIIe eeuw. In de XIXe eeuw, Alexandre Dumas, in zijn beroemde Great Dictionary of Cooking, en Jean Reboul, in Provençaalse keuken, praat over deze heerlijke bouillon van vis van rock. Hoe groter het aantal gasten, volgens de laatste, hoe meer de bouillabaisse soorten kan krijgen vis. Daarom is het raadzaam om minstens zeven tot acht amateurs te zijn om een bouillabaisse naar keuze te consumeren!
Met betrekking tot etymologie van de bouillabaisse, is het Frédéric Mistral die de eerste een plausibele oorsprong voorstelt: boui abaisso, in Provençaals, betekent "als het modderig is, ga je naar beneden". Omdat het geheim van de bouillabaisse precies is dat je snel moet koken in een trillerig water, lijkt de verklaring heel overtuigend.
De schone van deze vissoep is om te gebruiken vis van de Middellandse Zee. Als elke Provençaalse huisvrouw haar eigen recept voor het gezin afwijst, hebben de vele toeristische restaurants in Marseille soms de neiging om de kwaliteit van de bouillabaisse te mishandelen. Daarom werd in 1980 een handvest geboren: vier vis van verschillende variëteit tot een minimum zijn vereist en ze moeten worden uitgesneden voor de consumenten. Zal eerst de bouillon van het koken van de bereiding worden geserveerd, dan de stukjes van verschillende vis, evenals aardappelen, crimpjes met knoflookkorst en de beroemde roest. Sommige varianten introduceren groenten zoals tomaten, venkel of erwten.
Ons advies:
Als je jezelf een bouillabaisse wilt maken, maak dan je markt van vis tussen schorpioenvis, poon, levende dieren, congers, kwabaal, brasem, wijting en allemaal klein vis van verse rots (framboos, galinette ...)
