Wat te doen als hij / zij geen kind wil?
Waarom niet?
Eerste stap: ontdek wat hem verhindert om een kind van je te maken. Zijn argumenten:
"Niet meteen, dit is niet het moment." Het goede nieuws is dat je helft niet permanent opgeeft om ouder te worden: kinderen, hij wil er een paar, maar nu niet. Het slechte ding is dat we moeten wachten! Blijf open voor dialoog, laat hem niet schuldig voelen, misschien zijn zijn redenen wel geldig.
Je bent een koppel onlangs, je rijdt niet op goud en kunt het je niet veroorloven om voor nu naar een groter appartement te verhuizen, je bent nog erg jong, hij / zij heeft al kinderen van een vorige unie en wil een beetje wachten voordat je opnieuw begint, etc. Er kunnen tientallen redenen zijn. Het punt is om ervoor te zorgen dat ze geen valse excuses zijn.
"Ik voel me niet klaar, niet aan het." Toch zijn volgens jou alle voorwaarden geschikt om ouders te worden. Je stel is solide, je hebt geen geldprobleem, jullie hebben allebei tijd te besteden aan je kleintje. De weigering van jouw helft is waarschijnlijk te wijten aan zijn angst om het niet te doen, om alles op zijn kop te zetten, om een slechte vader te zijn.
Ouder zijn is een zware verantwoordelijkheid, vandaar zijn terughoudendheid. Zorg voor een kind wordt echter geleerd als en wanneer de voorbereiding nu mogelijk is. Er zijn talloze boeken, handleidingen, tijdschriften, websites, coaches, ondersteuningslessen en andere hulp voor toekomstige ouders. Om nog maar te zwijgen van je entourage die een expert kan zijn over het onderwerp. Spreek met je andere helft, toon jezelf geruststellend. Heeft hij / zij twijfels? Niets anders, je hebt er toevallig wat!
"Ik heb geen vezels van ouders." Het gaat je te boven! Jarenlang heb je daar op gewacht: leven geven, je kind in zijn armen wiegen, hem zien groeien, bloeien, hem kennis laten maken met voetbal, judo of taarten maken. En toch is dit niet het geval voor uw helft.
We moeten geloven dat we niet allemaal bestemd zijn om ouders te worden en dat de koppel het leven is genoeg voor sommigen. Flesvoeding, luiers, huilen en schreeuwen geven de voorkeur aan kalmte, rust en het gezelschap van volwassenen. De komst van een kind is niet alleen een immense verantwoordelijkheid, maar ook de omwenteling van het dagelijks leven, je gewoonten, tijdschema's en zorgen. Je moet een andere balans vinden, je levensstijl aanpassen aan je nieuwe status, die van vader of moeder. En het lijkt erop dat sommigen, net als je partner, noch het verlangen, noch de behoefte voelen.
Geef niet op
Tweede stap: hoe reageren en hoe je je partner kunt motiveren zonder hem te walgen?
Je helft wil een kind hebben, maar later? Het vergt geduld, je verandert de ideeën zodat het niet de obsessie wordt, zonder je doel uit het oog te verliezen. Breng tijd door met de kinderen van uw geliefden en vertel hen hoe gelukkig het is. Zonder hem lastig te vallen, praat met hem over voornamen, babykamer, knuffeldieren, enz. Bereid je vriend voorzichtig voor op de dag dat hij / zij eindelijk vader of moeder wordt. En dames, het spreekt voor zich: maak hem geen kind in de rug, je zou hem voor altijd kunnen walgen!
Ondanks je aanmoediging (of bedreigingen) en geduld, kan je partner nog steeds geen ouder lijken te zijn. Zijn "nee" blijft categorisch. In dit geval lijkt het ultimatum "een baby of pauze" uw laatste optie.
Eerste hypothese: het werkt, hij / zij geeft op. Je weet misschien dat een kind er twee wil, je blijft hoop houden, zijn opvoedingsvezel kan wakker worden bij het zien van je kleintje. Tweede hypothese: niets werkt, het is altijd nee. Als je verlangen om ouder te zijn sterker is dan de liefde die je naar je helft draagt, dan is het tijd om op zoek te gaan naar de persoon die jou de mooiste geschenken zal maken ...
Ze getuigen
Maïlys, 28 jaar oud, accountant
"Ik heb vier jaar geleden voor het eerst een kind bij Robin opgeëist, we waren nog maar veertien maanden samen geweest maar het was sterker dan ik, ik moest moeder worden, ik stond er zes maanden op, maar hij was niet in de buurt, dus verliet ik hem, voordat ik hem smeekte om me een paar maanden later terug te nemen, me mijn domheid realiserend, ongeveer anderhalf jaar geleden, hadden we onze kleine Solal .Onnodig te zeggen dat ik sindsdien de gelukkigste vrouw ben geweest. Mijn liefste deed het goed om me te laten wachten, zelfs als mijn geduld er niet altijd was! De volgende? Binnenkort hoop ik! "
Muriel, 56 jaar oud
"Ik trouwde heel jong, toch te veel, ik besefte al snel dat mijn man thuis nooit met baby's zou worden belast, en rond de dertig begon ik me zorgen te maken, ik wilde niet eindigen zonder Dus probeerde ik hem te vertellen dat hij me van iets fundamenteels beroofde ... Helaas was ik niet dapper genoeg, te onderdanig en wist ik niet hoe hij van gedachten moest veranderen. Ik ben een weduwe en kinderloos en het spijt me dat ik niet hard heb gevochten voor wat ik wilde. "
Benoît, 33, binnenhuisarchitect
"We zeggen altijd dat het de mannen zijn die weigeren kinderen te krijgen, maar in mijn geval is het andersom, ik ben al 7 jaar bij Marianne en getrouwd met haar gedurende 4 jaar, en ze voelt nog steeds niet klaar ... ik wilde op mijn dertigste vader worden, het is een mislukking, ik sta steeds minder in de weg, ik doe er alles aan om hem zachtjes te laten veranderen van gedachten, ik veeg alleen Als ze in een jaar nog steeds niet besloten heeft om een baby te maken, zal ik gedwongen worden te vertrekken, ondanks alle liefde die ik voor haar heb. '
Tina, 37, stilist
"Mijn vriend en ik waren het over één ding eens: we wilden geen kind - ik herinner me dat het zo'n opluchting voor me was toen Remi me het nieuws vertelde na een paar maanden van relatie. een verrassing wachtte ons ... Een paar weken na deze discussie, ontdekte ik dat ik zwanger was! En het hoogtepunt van de opwinding: de tweeling Jules en Louise zijn nu drie jaar oud en maken ons blij. Het lot doet het goed ... "
