Nicolas Vanier: een passie voor de aarde
Wanneer heb je besloten een ontdekkingsreiziger te worden?
Ik had altijd dit idee in gedachten, er was niet echt een triggergebeurtenis. Mijn passie voor het Verre Noorden dateert van altijd, toen ik voor een kaart van de wereld was, heb ik altijd opgekeken!
Zijn je reizen altijd een strijd geweest voor het milieu?
Nee, tijdens de eerste twintig jaar was dit in de eerste plaats een manier om mijn passie te verzadigen. Ik wilde eindelijk leven wat ik las of wat ik zag in documentaires over het Verre Noorden. In die tijd was ik me niet zo bewust van de urgentie van het behoud van het milieu.
Hoe heb je besloten om een "ambassadeur voor de aarde" te worden?
Het was 6 of 7 jaar geleden toen ik de alarmerende gevolgen van de klimaatverandering op mijn expedities ontdekte. Het werd onmogelijk voor mij om de gevaren van het broeikaseffect en vervuiling niet onder de aandacht te brengen.
Zijn mentaliteiten aan het veranderen?
Er is een zeker bewustzijn, maar het is niet genoeg. We praten veel maar weinig acties worden gevraagd.
Ben je pessimistisch?
Nee, ik ben nogal boos. Als ik de enorme omvang van de ontwikkeling van het Kyoto-protocol zie in termen van wat het eigenlijk biedt, is het een beetje ontmoedigend. Maar ik ben resoluut optimistisch omdat onze generatie echte verandering zal ervaren. Het is een wereldwijde uitdaging die moet worden aangepakt, de landen zullen moeten samenwerken. We zijn op dezelfde boot en het is spannend.
Mensen zijn bezorgd over het belang van ecologie, maar voelen zich vaak hulpeloos. Wat kunt u hen adviseren?
Het is een grote fout om je machteloos te voelen. We hebben allebei waardevolle bevoegdheden: wij zijn kiezers en consumenten. We kunnen kiezen wat we kopen en nadenken over de ecologische gevolgen van de acties die we ondernemen. Als we daarnaar handelen, is het al enorm.
Na je prachtige Siberische Odyssee, rust je een beetje?
Niet echt, omdat ik veel werk aan de film, en we hebben heel veel foto's!
