Echtscheiding is voor ouders net zo moeilijk als voor kinderen. Voor een moeder is het niet gemakkelijk om dit nieuwe leven te managen, een tijd van aanpassing is nodig om zijn weg te vinden.

Het gezinsleven verandert noodzakelijkerwijs: een nieuw, kleiner huis, een afwezige vader ... Als kinderen jong zijn, kunnen ze zich schuldig voelen en zich verantwoordelijk voelen voor deze scheiding, dus het is belangrijk om uit te leggen waarom papa niet is thuis en om hen zich schuldig te laten voelen, is het belangrijk dat ze zich geliefd voelen bij beide ouders.

Het is ook nodig om uw kinderen te externaliseren hun gevoelens : woede, verdriet, angst ... Moedig ze aan om zichzelf te uiten, ze zullen deze test gemakkelijker overwinnen.

We moeten hen geruststellen over hun emotionele en materiële omgeving omdat al hun lagers op hun kop worden gehouden. Het ideaal is dat beide ouders, voor de scheiding, een discussie hebben, samen, openhartig met de kinderen door hen punt voor punt uit te leggen wat niet zal veranderen met de scheiding van moeder en vader en wie zal overstuur zijn in hun nieuwe leven.

Na een scheiding is het soms moeilijk voor een vrouw genoeg energie vinden om haar leven normaal voort te zetten, vooral als haar metgezel haar verliet. Je moet een "concrete" organisatie hebben tussen werk, winkelen, schoonmaken en natuurlijk huiswerk, afspraken met de dokter of met de leerkrachten van de kinderen ...

Het belangrijkste is om het moreel te behouden na het overschrijden van praktische en materiële problemen. Het beste is om je afscheiding tot een succes te maken en toe te geven dat je vakbond faalt voor het welzijn van kinderen.
 
 
Ons advies
Echtscheiding kan heel traumatisch zijn voor kinderen; zodat ze een paar benchmarks kunnen houden, proberen om zoveel mogelijk in het huis of appartement te blijven waar ze zijn opgegroeid, dit kan de emotionele schok minimaliseren.