Een nieuw huis is altijd een nieuwe ontdekking, een manier om je innerlijke ziel te ontdekken ...
Dus wanneer een groot huis van luxe of liever kwaliteit een nieuwe winkel opent, is het evenement onvermijdelijk een groot evenement.

Dus terwijl het nieuws deze week gewijd is aan de verkoop van de Lanvin-collectie voor H & M, draaide de laatste week om de nieuwe winkel die opent Hermes linkeroever, op 17 rue de Sèvres.

Terwijl luxe, deze ontoegankelijke nutteloosheid zijn toevlucht had gevonden op de rechteroever van Parijs, rustte de intelligentie op de linkeroever. En toen, na een paar jaar, sinds de oprichting van Armani op de Boulevard Saint Germain, begon een beweging met een versnelling in 2010 met de opening van nieuwe winkels Burberry of zelfs Ralph Lauren.

De aankondiging vanHermes investeren op deze oever kon alleen maar nieuwsgierigheid opwekken.

Elke nieuwe vestiging illustreert elke keer de huisgeest. Na de glasmoderniteit in Ginza in Japan, of de nieuwe ruimte gewijd aan de man in Madison in een gebouw van rode bakstenen, wat zouden we het huis Orange, op deze oever van Parijs, aanbieden door zijn zadels, hoeden te poseren? en andere zijden pleinen in het oude zwembad van Lutetia, grenzend aan het gelijknamige hotel, daterend uit de ART Deco-periode en geclassificeerd als historisch monument?

De missie die werd toevertrouwd aan de architect Denis Montel (en niet langer aan REDA) was om de glans te herstellen naar een plek die na een hippe confectiemerk uit de jaren 70 te hebben ontvangen, Dorothée Bis vervolgens naar het merk van degrif ' was teruggevallen in een diepe slaap?

Als een eerste brainstorming een Hollywood-visie op nimfen zoals Esther Williams zou hebben voorgesteld, dan was dat ongetwijfeld het huis Hermes zou dit idee teveel hebben verworpen "heb je me zien" om je te concentreren op de oorsprong, met een vleugje onbeschaamdheid. Dichter bij de beeldspraak van een Coco Chanel-bad in Deauville, ook al ruikt het beeld te veel van het chloor van de rechteroever ...

En dat is waar het wonder kwam ...

Het bezoek van het pand maakte het inderdaad mogelijk om deze twee visies te bevestigen.
Aan de ene kant een werk over dit vreemde aspect van de jaren '30 met zijn gangen die de oude hutten verwelkomden om te veranderen, de smeedijzeren balustrades uitgelicht, de colonnades met verguld houtsnijwerk of restauratie van het mozaïek van de tijd in crème, groene en zilveren kleuren. En dan is deze ruimte bewaard gebleven, immens, deze immense doos die atrium en zijn zénithale licht vormt. Zeg niet dat luxe ruimte is.

Aan de andere kant zijn er deze grappige natuurlijke ashut, 3 in aantal, die plaats nemen op de bodem van het oude zwembad om de lucht tot 9 meter hoog te wrijven. Nesten met thematische ruimtes rond de kunst van het huis: tafel, linnengoed, meubels.

De andere nieuwigheid was echter om in dit vlaggenschip (zeer Vuittoniaanse term), meer dan een winkel, een conceptwinkel ... Idee enigszins gedragen ook na de Colette of dank u van de hoofdstad ... en toch , in verband met deze wens om de kunst van het Huis te benadrukken, het idee om de kunst van het leven te ontwikkelen. Als een uitnodiging om te wandelen, te ontspannen als Véronique Nichanian ons herinnert in zijn mannencollecties ... voor Hermes. Met verontrustende ramen die een luxe Conforama waardig zijn, ver van de verbeelding van Leïla Menchari, en deze vermelding bezet door de florist Baptiste, deze boekhandel Actes Sud die ons terugstuurt naar de geest van Rive Gauche, of deze theesalon Le Plongeoir, met ontwapenend eenvoudig meubilair: een paar tafels, rotanstoelen en een selectie thee.
We vinden de sfeer van een Bartabas die samenwerkte Hermes, met veel werk met de paarden, in een rudimentaire carrousel, waardoor een idee ontstaat van kracht en pracht. Ruw in dienst van verfijning.

Geen grap, gewoon een wandeling, op een plek waar materialen het oog niet schaden, waar luxe discreet is. De doos verslindt de bezoeker niet en benadrukt, wat tegenstrijdig lijkt, de tentoongestelde voorwerpen, als een vorm van openbaring van de schoonheid van een jonge vrouw in het licht van de dag. Geen kunstjes.

Van het gezellige Parijse modern, tot wandelen in het weekend, neem de tijd om een ​​boek door te bladeren, thee te drinken of een boeket pioenrozen aan te bieden, voordat je bij de ijverige rechteroever komt om 24 Faubourg al deze objecten te consumeren zinloos en onmisbaar, ver weg van de ogen van de linkeroever, om tegen het vallen van de avond terug te keren, met een zak oranje.

Vind ook de volgende avonturen van brieuc 75 op zijn blog!

Juliette Longuet - NY NY / Paris Paris - Hermes - Paris (Mei 2024)