Kindermishandeling, we praten over Frankrijk 5
Misbruik in Frankrijk is inderdaad slecht geïdentificeerd, slecht ondersteund en blijft een taboe-onderwerp. Er zijn ook impotenties en disfuncties op alle niveaus. Het misbruik van kinderen, geslagen, beroofd van zorg of slachtoffers van seksueel misbruik, is altijd de oorzaak van familiedrama's. Deze drama's stellen veel vragen. Hoe misbruik diagnosticeren? Hoe te zorgen voor deze kinderen in gevaar? Waarom sociale voorzieningen en justitie er niet altijd in slagen om deze misbruikte kinderen te redden, zoals in het geval van Enzo.
Sinds de dood van Enzo (2 jaar oud) wil Salim, zijn vader, begrijpen. Begrijpen waarom, ondanks het vermoeden van misbruik gemeld aan de officier van justitie door de kinderarts die hem onderzocht en zijn tien dagen ziekenhuisopname, de zoon werd teruggegeven aan zijn moeder. Hij wil begrijpen waarom niemand hem kon beschermen tegen de dodelijke slagen van een schoonvader, hondenbehandelaar, die vastbesloten was hem als zijn dieren te "trainen": "Ik geef mijn ex-vriendin de schuld die laat het langzaam sterven en zei niets, zegt Salim, ik wil veel gerechtigheid die niet wist hoe ik mijn zoon moest beschermen, want het was zijn plicht. Ik heb een gevoel van woede tegen iedereen degenen die Enzo bedroefd en ongelukkig zagen en die niets deden ". Maar Enzo is geen geïsoleerd geval, er was ook .... Bastien, Marina, Lorenzo ...
Het diagnosticeren van kindermishandeling is om verschillende redenen een complexe taak, volgens Caroline Rey-Salmon, kinderarts-forensisch patholoog en hoofd van de medisch-juridische eenheid in Hôtel Dieu (AP-HP). Allereerst omdat de woorden om zijn lijden te zeggen, ontbreken. Omdat "verdachte laesies moeten worden gedecodeerd" een expertise vereist die maar weinig artsen in Frankrijk bezitten ". Als nu de waarneming van een syndroom van "baby geschud "wiens nawerkingen dramatisch kunnen zijn, dwingt de beoefenaar om een rapport voor het gerecht te brengen, alle peuters die door een in paniek geraakte ouder naar de nood worden gebracht, worden niet, ver van daar, geïdentificeerd als potentiële slachtoffers.
Tegenwoordig blijven de overheden machteloos
Waarom? Omdat het vermoeden van medisch personeel of specialisten die belast zijn met de bescherming van de kleine kinderjaren voorbijgaan aan het woord van de ouders. Dingen moeten veranderen! Dit is in ieder geval de mening van Martine Brousse, algemeen afgevaardigde van de vereniging De stem van het kind: "We houden kinderen thuis. familie in de naam van de bloedlink. (...) Wat de stem van het kind vraagt, is dat we de ouders respecteren, maar dat wanneer er twijfel is, wanneer er misbruik wordt gemaakt, er voorrang wordt gegeven aan het kind Bovendien is de justitiële kalender maar langzaam van start en zijn de middelen die aan de sociale of professionele werknemers zijn afgestaan, verdwenen. De door Marie Bonhommet geïnterviewde professionals verbergen niet hun verwachtingen van een mobilisatie van alle actoren. plat de organisatie van de bescherming van dekinderjaren meer verantwoordelijkheid geven aan sociale diensten van afdelingen. De wet van maart 2007 is ook achterhaald. Het voor de implementatie geplande fonds van 150 miljoen euro is echter nog steeds niet vrijgegeven.
Kindermishandeling, wat is het?
Misbruik is wanneer het kind het slachtoffer is van bedreigingen, intimidaties en / of gewelddadige interacties van fysieke, psychische, sociale of seksuele aard. Wanneer we het hebben over misbruik, denken we aan het fysieke geweld dat gemakkelijk te herkennen is, omdat het sporen achterlaat op het lichaam van het kind (blauwe plekken, brandwonden of krassen, snijwonden of wonden te vaak, sporen van onverklaarde slagen, meerdere fracturen , beten en de lijst is helaas niet uitputtend). Maar er zijn anderen. Misbruik is ook:
- gebrek aan voedsel (gewichtsverlies, anorexia nervosa ...), hygiëne en verzorging,
- verbale agressie en vernedering,
-seksueel misbruik, zeer wreed voor een kind. Het is een ondraaglijke fysieke agressie. Bovendien is het risico van ernstige psychische stoornissen, zelfmoorden, depressie belangrijk voor kinderen die seksueel worden misbruikt.
Kindermishandeling: kennen we het aantal slachtoffers werkelijk?
We weten dat een vrouw elke twee dagen sterft onder de slagen van haar echtgenoot, maar er zijn echt geen cijfers over kindermishandeling. In 2006 werden naar schatting 19.000 kinderen per jaar misbruikt. De Nationale Orde van Artsen gaf op haar website ook aan dat het misbruik tussen de 40.000 en 50.000 minderjarigen zou treffen en zou verantwoordelijk zijn voor de dood van 700 tot 800 minderjarigen per jaar.
Kindermishandeling is niet altijd zichtbaar
De slachtoffers, vaak te klein, zijn zich niet bewust van de schade die is toegebracht. Sommige ouderen voelen zich soms verantwoordelijk en schuldig aan de situatie. De slachtoffers, vaak misbruikt door een familielid, willen ze niet veroordelen. De agressor heeft dus een wurggreep op het kind. Maar de gevolgen van misbruik kunnen een heel leven duren als het kind het misbruik overleeft.
